"Jedna jaskółka wiosny nie czyni", ale..

W myśl znanego przysłowia nie warto na podstawie "li tylko" pojedynczych symptomów i jednego zdarzenia formułować daleko idących wniosków i budować koncepcji. Jeśli jednak są to optymistyczne przesłanki, to chwytamy się ich kurczowo - mając nadzieję na kontynuację.



Do rzeczy!
Po raz pierwszy od 14 miesięcy moja mała dziewczynka przespała całą noc!!
Stało się! - 10 listopada - to wtedy miała miejsce ta doniosła chwila :) Kiedy zobaczyłam Amelkę stojącą w łóżeczku z wyciągniętymi rączkami - odruchowo zerknęłam na zegarek - oczekując godziny około 1-2 w nocy - czyli tzw. "pierwszego budzenia". Jakież było moje zdziwienie - niedowierzanie wręcz, gdy odczytałam.. Niemożliwe! Spojrzałam raz jeszcze - 6:45! Toż to prawdziwy szok.. Uświadomiłam sobie, że chyba jestem.. wyspana i od razu poczułam w sobie nowe pokłady energii :) Tak.. jakie miłe uczucie. Pierwsza noc od tylu miesięcy przespana w całości.

Tak to już zwykle bywa, że kiedy spotyka nas coś miłego, to chcemy jeszcze więcej. Skrycie pomyślałam, że byłoby całkiem nieźle, gdyby taka sytuacja miała ciąg dalszy. Może rzeczywiście Amelka "dorosła" do przesypiania całych nocy. Marzyłam..
Realia dały znać o sobie już następnej nocy. Pobudka - 1:30. Pocieszające, że mała "kokoszka" obudziła się tylko raz!


(Przy okazji: wciąż obecność tylko dwóch zębów. Czekamy.)

To nie jedyne doniosłe wydarzenie, które jest udziałem mojej dzielnej dziewczynki. Jeszcze ważniejsze, że Amelka sama zaczęła chodzić!



To już nie przesuwanie się wzdłuż mebli, czy też niepewne dreptanie na niewielkie odległości. To już prawdziwe "krążenie" po całym domu, zaglądanie w każdy kąt i, co jest w takiej sytuacji nieuniknione, robienie zgrabnego "bach" na podłogę, wstawanie i podejmowanie dalszych prób. Radość wielka jest! :)





Jest również kolejne marzenie mamy.. trochę usiąść, zatrzymać się, dać odpocząć napiętej uwadze.. Trzeba na to jednak jeszcze trochę poczekać.

Oto inna, nowa umiejętność Malutkiej, która dzwoni do.. mamy - rzecz jasna :)